วันศุกร์ที่ 16 กรกฎาคม พ.ศ. 2553

ดอกไม้กับแจกัน


ดอกไม้กับแจกัน
ดอกไม้ที่เห็นว่ามันดูสวยเมื่อใส่แจกัน
ได้ถามมันไหมว่าโดนบังคับหรือสมัครใจ
มีคนที่พรากมันมา อำลากิ่งก้านใบ
แล้วสุดท้ายมาร้องไห้บนแจกัน
และฉันก็รู้ว่าเธอก็รักก็ห่วงเท่าไร
ให้หันทางไหนก็มีเธอชี้คอยบอกกับฉัน
ใจจริงก็รักเธอ ทั้งรักและผูกพัน แต่ว่าใจมันทนทำตามต่อไปไม่ไหว
แค่อยากเป็นตัวเอง อยากเป็นตัวฉันคนเดิม
อย่าเติมอะไรลงไปฉันเคยเหนื่อย ใช้ชีวิตหนักๆ
มีรักก็อยากให้ผ่อนคลายอยากให้รักฉัน
แต่ที่เป็นฉันจริงๆ อย่าทำให้เป็นใครๆ
รักเธอมาก รักเธอมากที่สุด แต่มันก็ต้องเปลี่ยนไป
วันนี้ฉันจะจากไป ฉันขอไปเป็นตัวเอง
อย่าคิดว่าฉันไม่แคร์ไม่รักไม่ห่วงใยใคร
แค่ขอไปใช้ไปมองชีวิตในแบบลำพัง
วันนึงหากพบตัวเอง วังเวงหมดหนทาง
และวันนั้นดอกไม้จะกลับมาหาแจกัน

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น